معنی بَزی

کلمه بَزی

در مورد معنی این کلمه و نامگذاری آن در بین کتاب های تاریخی چند نظر وجود دارد:

1- اعتقاد اول که در بین افراد این قبیله در حال حاضر وجود دارد این است که  کلمه بَزّی از دو بخش  بَ  فعل امر در لهجه فارسی سیستانی و زی به معنای زیست هست و جمع موارد به معنای زیست کردن است.

2-اعتقاد دوم این است که با عنایت به تشدیدی که در کلمه بَزّی هست به معنای بزم و شادی می باشد.

3-اعتقاد تاریخی 

بنابر کتاب تاریخ سیاسی ببن النهرین که از مکانی بنام بَز در عراق نام میبرد و گروهی بنام بَزی که مدتی بر بابِل فرمانروایی کردند.و شخصی بنام ابوالحسن البَزَی نیز در قرون اوایل اسلامی در مکه زندگی میکرده که در تاریخ به عنوان قاری قرآن و راوی حدیث شناخته شده که ایرانی الاصل بوده و همچنین طایفه ایی دقیقا با نام بَزَی در بنت جبیل لبنان زندگی میکند.

بزی شاخه ایی از قبیله ای رییسی سیستان هست. این طایفه طبق متن واژه نامه سکزی از منطقه بش سیستان بوده این منطقه در گذشته نامهای دیگری چون پَژ و بَز(بَز به معنی زمین و پشته ی بلند تیغ کوه است) و بس داشته.از اعتقادات این طایفه که نسل به نسل بین آنها چرخیده منسوب دانستن خود به حضرت حمزه عموی پیامبر هست که در مورد فرزند دار بودن و یا نبودن حضرت حمزه شبهات زیادی در تاریخ وجود دارد و غلامعلی رئیس الذاکرین هم در مورد این اعتقاد بزی ها در زمینه انتساب خود به حضرت حمزه مطالبی را در کتاب معروف خود زادسروان سیستان بیان نموده.

 

4-گروهی دیگر بر این باورند که بَز به معنای جامه و پارچه هست و افراد این طایفه در قدیم پارچه فروش بوده اند.